Diecezja Łódzka i jej biskupi

Aleksandra Ziółkowska

DZIECEZJA ŁÓDZKA I JEJ BISKUPI

Aleksandra Ziółkowska: Diecezja Łódzka i jej biskupi w świetle dokumentów. Diecezjalne Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 1987; Okładka: Tadeusz Furdyna; stron 296;   ISBN 83-85022-00-7
Drukarnia: Pallottinum, Poznań

RECENZJE I GŁOSY O KSIĄZCE

„Aleksandra Ziolkowska przedstawia w swietle dokumentow rys historyczny diecezji lodzkiej oraz pokazuje sylwetki kolejnych biskupow zarówno ordynariuszy (Tymieniecki, Jasinski, Klepacz, Rozwadowski i Ziółek), jak i sufraganow (Tomczak, Fondaliński i Bejze). Szczegolnie duzo miejsca poswieca ks.biskupowi Janowi Wawrzyncowi Kulikowi, sufraganowi kolejnych trzech pasterzy diecezji lodzkiej, a także od 1970 roku proboszczowi parafii Najsw. Serca Jezusowego na Julianowie. Jemu tez dedykuje swoja ksiazke. W „slowie wstepnym” autorka (urodzona w Lodzi, polonistka, dr nauk humanistycznych, sekretarka i asystentka M.Wankowicza w ostatnich latach jego zycia) podaje jeszcze jeden powod wyboru tematu pracy. „Zyjemy w czasach dechrystianizacji, trywialnej ateizacji i pospolitego koniunkturalizmu, ale także przyplywu wiary i wzrostu zainteresowania Kosciołem. Chcialabym, by ksiazka ta poprzez obraz pracy duchowienstwa jednej diecezji i prace jednego z biskupow poszerzyla wiedze – często znikomą – tych wszystkich, ktyorzy nie maja czasu, sposobnosci czy wystarczajacej woli, by poglebic zakres swoich wiadomosci na temat wysiłków, kierunku dzialania i zamierzen Kosciola katolickiego w Polsce”.

W obszernym aneksie pomieszczono wybor przemowien ks biskupa J.Kulika *lata 1961-1964) oraz wykaz jego czynnosci sprawowanych w charakterze biskupa pomocniczego oraz wikariusza kapitulnego (w latach 1967-1968).

W roku 1423 krol Wladyslaw Jagiello podniosl wies Lodz (wymienianą w dokumentach historycznych prawie sto lat wczesniej) do godnosci miasta. (...) Wypadaloby zyczyc, aby kazda diecezja polska „zafundowala” sobie podobna publikacje, która by – w swietle dokumentow – przedstawiala historie diecezji, organizacje pracy i dzialalnosc pasterska jej biskupow”.

(jk) Diecezja Lodzka i jej biskupi, EXLIBRIS „ZA I PRZECIW”, 30 kwietnia 1989, str.8 

(...)”Po powrocie do Polski, po stanie wojennym, widzialam ogromna role Kosciola od pokolen dbajacego o zachowanie ducha polskosci w narodzie. Powstala wowczas monografia poswiecona diecezji, która znalam najlepiej, zatytulowana „Diecezja Lodzka i jej biskupi”, wydana przez Pallotynow” (...)

Aleksandra Ziolkowska-Boehm , Wywiad. Tablica w biurku KUL, SZTAFETA Nr 40, 8 pazdziernik 1992, str. 3

„Pierwsze opracowane diecezji łódzkiej, oparte na bogatych źródłach, także wewnętrznych dokumentach Kurii Biskupiej. Dużo wiadomości na temat „budowniczego kościołów”, biskupa Jana Kulika”.

Józef Szczypka, Warszawa

„Historia diecezji lodzkiej jest wciąż jeszcze w naszej historiografii „białą plamą”. Dlatego moim zdaniem – praca ta będzie cenna lektura nie tylko dla profesjonalistow zajmujących się historią Kosciola w Polsce, ale także dla diecezjan łódzkich i księży w całej Polsce.

Ksiadz Wladyslaw Tkocz, GOSC NIEDZIELNY, Katowice, 31 X 1987

(1931-2003)

***

„Po dokladnym zaznajomieniu się z całoscią książki „Diecezja Łódzka i jej biskupi” stwierdzam uprzejmie, że p.dr Aleksandra Ziółkowska

1.Wykorzystała wszystkiej Jej dostępne źródła zarówno drukowane jak i rękopisy,

2. Zachowała dystans psychiczny i umysłowy w przedstawieniu opisywanych zdarzeń i postaci,

3. Jest człowiekiem  b. odpowiedzialnym za każde słowo drukowane. Znam ją od wielu lat i Jej walkę obecną w ocenie wydawnictw i ich zabarwień i ukierunkowaniu. Zależy jej na opinii pisarza nie tendencyjnego. Wiele otrzymuje propozycji i to nie bagatelnych, lecz z nich nie korzysta, Widze w tym przejaw dojrzałosci i obiektywizm pisarza.

4. Fragmenty dotyczące mnie osobiscie podane są w sposób b. wyważony. Cechy pozytywne podaje opierajac się na dokumentach. Gdyby nie ta okolicznosć, oswiadczam że sam bronilbym się przed tymi kwalifikacjami.

5. Postaci zmarłych i żyjących biskupów są opracowane w oparciu również o dokumenty. Czy wszystkie, trudno odpowiedzieć. Nie wykluczam, że osoby prywatne mogą mieć korespondencje z tymi osobami uzupełniające całosć. Jeżeli chodzi o ks. bp Michala Klepacza konieczny bylby dostęp do archiwum Prymasowskiego, ale, czy nie jest to pomysł przedwczesny (choćby ze względu na osoby z Rządu, które jeszcze żyją), wydaje mi się, że osoba Ks. bp Klepacza wymaga osobnego, monograficznego opracowania.

Bp Jan Kulik

Łódź, 22 sierpnia 1984 

*